چکیده :
سرمایه گذاری در آموزش و پرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید هزینه های صرف شده در امرتعلیم وتربیت را نوعی سرمایه‌گذاری به حساب‌آورد و‌درصد هزینه های آموزشی کشورها رقمی معادل 10 تا 20 درصد کل بودجه هر کشور را تشکیل می دهد و این هزینه ها شامل هزینه های اداری ، حقوق کارکنان ، کتب درسی و مواد کمک درسی ، تجهیزات و نگهداری ساختمانهای آموزشی و سایر بودجه های جاری است .
آموزش و پرورش نقش اساسی در رشد و توسعة اقتصادی و اجتماعی دارد و به عنوان یکی از اهداف مهم تمام کشورها شناخته شده است .
توسعة آموزش و پرورش مستقیماً به توسعة علوم و صنایع و تولید و بالطبع باعث توسعة اقتصادی می شود و به صورت ، رابطة آموزش و پرورش با توسعة اقتصادی و اجتماعی یک رابطة پیچیده است .
آموزش و پرورش باعث تغییر ارزش ها و طرز تلقی های افراد می شود و این خود تأثیر مستقیمی به وضعیت اقتصادی دارد .
چنانچه آموزش و پرورش یک کالای مصرفی قلمداد شود به هنگام بروزبحران ها بایستی از میزان مصرف کاست و بنابراین مقادیر کمتری آموزش و پرورش ارائه نمود . اگر آموزش و پرورش یک کالای سرمایه ای بادوام است طبیعتاً بر ظرفیت تولیدی جامعه خواهد افزود .
چرا بایستی برحجم سرمایه گذاری ها در آموزش و پرورش افزوده گردد ؟ پاسخ این سؤال را بایستی در تغییرات و تحولاتی جستجو کرد که آموزش و پرورش در فرد و جامعه به وجود می آورد . لذا آموزش و پرورش سبب گسترش ظرفیت تولیدی و همچنین رشد اقتصادی جامعه موجب افزایش درآمد و توزیع عادلانة ثروت می گردد و همچنین نقش مؤثّری در تشکیل سرمایة انسانی خواهد داشت .
هدف اصلی از نگارش این مقاله این است که نشان دهیم آموزش و پرورش نوعی سرمایه گذاری است و برای تسریع آهنگ رشد اقتصادی و اجتماعی راهی جزسرمایه گذاری های انبوه در منابع انسانی وجود ندارد .
درباره این سایت