منظور از واژه شخصیت(Personality)، یک سیستم پویا و ترکیبی از ویژگیها، گرایشها و عادتهایی است که یک فرد را از افراد دیگر مشخص و ممتاز کرده و در قالب واکنش یا پاسخ او نسبت به محرکها یا جهان، ظاهر میشود.[1]
رشد و تکامل شخصیت در دوره دبستان، به کم و کیف رشد و تکامل همه جانبه و کل فرد در دوران دبستان اشاره دارد.[2]
مدرسه در رشد و تکامل شخصیت کودک تأثیر فراوان و انکارناپذیر دارد. زیرا مدرسه جانشین خانواده و معلم جانشین پدر و مادر میشود.[3]
در اغلب جامعهها کودکان در سنین 5/5 تا 6 سالگی وارد مدرسه میشوند و قسمت بیشتری از وقت خود را در محیط مدرسه میگذرانند. بیشتر محققان روانشناسی که رشد شخصیت را حاصل تعامل بین فرد و محیط اطراف میدانند، سالهای دبستانی را برای رشد بعضی جنبههای شخصیتی بسیار اساسی و مهم میدانند.[4]
اریکسون(Erikson) معتقد است که؛ کودک در سن دبستان برای اولین بار مهارتها و فعالیتهای فرهنگی اولیه را میآموزد. این فعالیتها شامل خواندن، نوشتن و همکاری با دیگران است که از طریق آموزش و پرورش به او منتقل میگردد. همچنین او بر اساس سلسله مقررات و قواعد خاصی، قدرت استدلال، انضباط و ارتباط با همسالان را در خود تقویت میکند. در این دوره، کودکان مهارتهای اجتماعی و وسایل و ابزار تکنولوژیک زمان خود را میآموزند. همچنین کودکان در این دوره، به کار، کوشش، پیشرفت، یادگیری مهارتها و احساس لیاقت و کفایت اجتماعی اهمیت زیادی میدهند.[5]
ادامه مطلب
درباره این سایت